Het Barlaeus, de laatste oorlogsjaren

Auteur: Frits Slicht Frits Slicht

 

Keizersgracht 600 - 604. Op de afbeelding / foto van 8 juni 1940 is de apotheek zichtbaar. Bron: beeldbank SAA.

Keizersgracht 600 - 604. Op de afbeelding / foto van 8 juni 1940 is de apotheek zichtbaar. Bron: beeldbank SAA.

 

In de laatste jaren van de oorlog heb ik regelmatig bij mijn grootouders gelogeerd. Zij hadden toen een woning aan de Keizersgracht 600 en dat was aanmerkelijk dichterbij het Barlaeus dan onze woning in het Linnaeushof. Vooral in de winter was dat. Ik heb ook wel mogen helpen in de apotheek, vooral achter de schermen hoor. Mijn grootvader (Albert Huender) maakte alles zelf, dat was toen. Ik mocht bijvoorbeeld poeders vouwen en etiketjes op de ampullen plakken, vreselijk werk was dat. Tijdens de Hongerwinter was het vooral mijn zusje dat daar heeft gewoond. Mijn grootvader was toen al overleden.

Tekort aan brandstof.  Inwoners verzamelen in de Hongerwinter tramspoorbielzen nabij het Barlaeus Gymnasium om als brandhout te gebruiken, Amsterdam (1944-1945).

Tekort aan brandstof. Inwoners verzamelen in de Hongerwinter tramspoorbielzen nabij het Barlaeus Gymnasium om als brandhout te gebruiken, Amsterdam (1944-1945).

Er was niet altijd school hoor, vaak waren de leraren niet aanwezig. Ook licht en verwarming waren een punt. De leerlingen die in 1945 examen hadden moeten doen, kregen het diploma cadeau. Die hadden toen zo weinig les en tijd gehad om zich voor te bereiden, die hoefden geen examen te doen. Mijn neefje is toen medicijnen gaan studeren, maar die moest op de universiteit nog wel een aantal extra tentamens doen. Hij had wel een verklaring gehad, maar een echt diploma was dat niet. 

In het laatste schooljaar leefden we toch wel allemaal met de gedachte aan het einde van de oorlog. Het moest toch echt wel een keer afgelopen zijn. Toch werd er vooral over gezwegen, je wist nooit wie je wel of niet kon vertrouwen. Zo was er bijvoorbeeld een meisje op school, die zat in de parallelle klas, het was tijdens gymnastiek. Het was een soort versje en een bepaalde manier van lopen of huppelen die we moesten doen. Ik zei toen in mijn onschuld: “Och, het lijkt Seyss Inquart wel”. Haar reactie was toen dat haar vader ook zo was en dat ze mij kon aangeven. Maar haar vader was niet mank, die was van de NSB. Met Dolle Dinsdag was ze ook plotseling verdwenen. Van haar werd toen gezegd dat zij 'voor haar gezondheid naar buiten was'. Ik wist van niets over dat meisje, over dat soort zaken werd gezwegen. 

 

Kerstoernooi Famos. Kerstoernooi Famos, winnaar Barlaeus Gymnasium. Het Algemeen Handelsblad van 06-01-1949

Kerstoernooi Famos. Kerstoernooi Famos, winnaar Barlaeus Gymnasium. Het Algemeen Handelsblad van 06-01-1949

Aanvulling Frits

Dolle Dinsdag, 5 september 1944: Duitsers en collaborateurs vluchtten massaal weg uit Nederland. Door een (later foutief gebleken) bericht van Radio Oranje ontstond er een bevrijdingsroes in Nederland, met als gevolg paniek bij Duitsers en collaborateurs. (bron: Andere Tijden )

TERUG NAAR DE INHOUDSOPGAVE

Alle rechten voorbehouden

771 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe